Artist Name
The Who

(1 users)

Artist Image


Functions
Love Edit Import

Data Complete
100%

Album Releases view

Who (2019)	Endless Wire (2006)	It's Hard (1982)
Face Dances (1981)	Who Are You (1978)	The Who by Numbers (1975)
Quadrophenia (1973)	Who's Next (1971)	Tommy (1969)
The Who Sell Out (1967)	A Quick One (1966)	My Generation (1965)

Members
4 Male

Origin
London, England

Genre
Classic Rock

Style
Rock/Pop

Mood
Enlightened

Born

1964

Active
1964 to Present...

Cutout


Alternate Name
Who

Most Loved Tracks
4 users The Who - Baba O'Riley
4 users The Who - My Generation
4 users The Who - Who Are You
4 users The Who - Behind Blue Eyes
3 users The Who - Baba O'Riley


Music Video Links

The Kids Are Alright	Substitute	I Can't Explain
Who Are You	Join Together

Artist Biography
Available in:
The Who – angielski zespół rockowy powstały w 1964, związany z subkulturą modsów, uważany za jedną z najbardziej wpływowych grup rockowych wszech czasów[potrzebne źródło]. Grupa wywodzi się z zespołu The Detours, założonego przez Rogera Daltreya w 1961, grającego covery rhythm and bluesowe. W 1964 grupa, w uformowanym już składzie, zmieniła nazwę na High Numbers, wydając jeden singel. Ostatecznie muzycy zmienili nazwę na The Who, zaczęli grać własny repertuar i wyrabiać własny, specyficzny styl sceniczny. Według fanów był jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych zespołów lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, od razu stał się ulubionym zespołem brytyjskiej subkultury młodzieżowej lat 60. XX wieku – modsów[potrzebne źródło].
Grupa miała w swoim repertuarze utwory psychodeliczne i hardrockowe. Występowała i nagrywała jako kwartet. Za lidera grupy uważany był zazwyczaj gitarzysta Pete Townshend – instrumentalista, którego unikalna technika "wiatraka" (uderzania akordów ręką obracającą się na podobieństwo wiatraka) wzbudzała uznanie publiczności[potrzebne źródło]. Był natomiast kompozytorem i wizjonerem rocka, autorem pomysłów, tekstów i kompozycji dwóch najsłynniejszych oper rockowych Tommy i Quadrophenia. Wokalista grupy Roger Daltrey obdarzony był czystym i mocnym głosem, zdolnościami aktorskimi i sceniczną charyzmą. W oryginalnym składzie grali ponadto Keith Moon (perkusja) i John Entwistle (gitara basowa). Moon szybko też zaczął być znany z pełnej pasji, wręcz szaleńczej gry na perkusji oraz ekstrawaganckiego zachowania poza sceną[potrzebne źródło].
Pierwszy singel "I Can't Explain" zespół wydał w styczniu 1965. Grupę uczyniła sławną już pierwsza płyta wydana w 1965 My Generation (w USA jako The Who Sings My Generation). Znalazł się na niej jeden z najbardziej popularnych utworów w historii rocka "My Generation", który ze słynną frazą I hope I die before I get old (ang. "mam nadzieję, że umrę, zanim się zestarzeję"), stał się hymnem młodego pokolenia. Hymnem jak się okazało ponadczasowym, bo o kilkanaście lat późniejsza subkultura punków również utożsamiała się z tym tekstem, parafrazując go hasłem "No Future". W 2004 utwór został sklasyfikowany na 11. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone [1].
W czasie wykonywania utworu na scenie grupa zwykła urządzać spektakl destrukcji. Townshend rozbijał na drobne kawałki ciągle grającą w sprzężeniu zwrotnym gitarę, a Moon rozkopywał i deptał swój zestaw perkusyjny, który w ostatnich akordach piosenki wybuchał eksplozją sztucznych ogni. Destrukcja stała się główną cechą grupy w czasie jej młodzieńczego okresu. Muzycy w niej grający stali się postrachem menedżerów hotelowych. Apartamenty przez nich zajmowane często nadawały się już tylko do remontu. Talent do destrukcji Keitha Moona, szybko przerodził się w proces autodestrukcji, która doprowadziła go do przedwczesnej śmierci z powodu zażycia zbyt dużej dawki leków mających pomóc mu w uwolnieniu się od alkoholizmu w 1978[potrzebne źródło].
Zespół stał się popularny również w USA, po występie na festiwalu rockowym Monterey Pop Festival w 1967. W 1969 wystąpił także na festiwalu w Woodstock, wykonując tam m.in. Tommy'ego. Po pierwszych kilku albumach, w których grupa grała muzykę mieszczącą się w standardzie rock and rolla i psychodelicznego rocka, z czasem muzyka grupy się wzbogaciła, gdy na jej czoło coraz bardziej wysuwał się Pete Townshend, jako kompozytor i autor tekstów. Album Who's Next daje przykład jego możliwości. Takie utwory jak "Baba O'Riley", "Behind Blue Eyes" i "Won't Get Fooled Again" należą do najlepszych utworów rockowych wszech czasów[potrzebne źródło]. Z czasem jednak muzyczna dyktatura Townshenda pchająca grupę w stronę progresywnego rocka, zaczęła powodować tarcia w grupie. Entwistle i Moon byli zainteresowani graniem ostrego hard rocka, z którego w tamtym okresie zaczynał wyłaniać się heavy metal. Daltrey zaś coraz bardziej zainteresowany był swą karierą aktorską. Spowodowało to zwolnienie tempa wydawania płyt w drugiej połowie lat siedemdziesiątych i próby rozwinięcia karier solowych przez jej członków.
Po śmierci perkusisty Keitha Moona w 1978, pozostali członkowie długo debatowali, czy grupę rozwiązać (tak jak będący za dwa lata w podobnej sytuacji Led Zeppelin), czy kontynuować działalność. Wybrali tę drugą opcję, nagrywając dwie płyty, nigdy jednak potem nie zdołali odzyskać poprzedniego brzmienia ani popularności. W 1979 na koncercie w Cincinnati doszło do tragedii – zadeptania 11 fanów. W tym okresie też Townshend przeszedł poważne problemy z narkotykami. W 1983, po pożegnalnej trasie koncertowej, zespół oficjalnie zakończył działalność. Jednakże, mimo tego, członkowie grupy w dalszym ciągu co kilka lat schodzili się razem, organizując trudne już do policzenia pożegnalne trasy koncertowe. W 1985 zespół wystąpił na koncercie charytatywnym Live Aid. Właśnie w przeddzień jednej z tras, w 2002 w hotelu w Las Vegas, zmarł John Entwistle, jednakże grupa pośpiesznie zatrudniła jego zastępcę i kontynuowała trasę koncertową.
Piosenki The Who wykorzystano w serialach z cyklu CSI: Crime Scene Investigation produkowanych przez Jerry'ego Bruckheimera jako utwory czołówkowe. Są to: "Who Are You" w serialu Kryminalne zagadki Las Vegas, "Won't Get Fooled Again" w Kryminalnych zagadkach Miami i "Baba O'Riley" (znane również pod tytułem "Teenage Wasteland") w Kryminalnych zagadkach Nowego Jorku (które gościnnie pojawiło się też w serialu Dr House). Wcześniej "Baba O'Riley" wykorzystano w filmie Spike'a Lee "Summer of Sam".
W 1990 roku grupa The Who została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame[2].
12 sierpnia 2012 roku grupa wystąpiła w ceremonii zamknięcia XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.


Wide Thumb


Clearart


Fanart



Banner


User Comments

Status
Unlocked
Last Edit by manfeed
28th Jan 2022

Socials


Streaming


External Links