Most Loved TracksNo loved tracks found...
Music Video LinksArtist BiographyAvailable in:

Krystyna Prońko (ur. 14 stycznia 1947 w Gorzowie Wielkopolskim) – polska piosenkarka i wokalistka jazzowa, kompozytorka i pedagog muzyczny. Pracę artystyczną rozpoczęła, mając status amatorski w listopadzie 1966 roku jako organistka i wokalistka w rodzinnym zespole „Reflex” wraz z braćmi, Piotrem (saksofonistą) i Wojciechem (kontrabasistą, gitarzystą basowym) oraz z kolegami. Razem z grupą zadebiutowała w listopadzie 1969 występem na 1. Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu, gdzie otrzymała indywidualne wyróżnienie eliminacyjne. Z końcem 1969 weszła w skład zespołu pod kierownictwem Antoniego Kopffa, który rozpoczął działalność w Rzeszowie i niebawem przyjął nazwę Respekt. W barwach tej grupy dokonała nagrań dla Programu III Polskiego Radia, rejestrując własne kompozycje z tekstami Jana Tomasza – „Cały maj” i „Daleko przed siebie”[5]. Piosenka „Cały maj” była wysoko notowana na Liście Przebojów Programu III (maj 1970). Na początku lat 70. współtworzyła żeńskie trio wokalne, które współpracowało z Czesławem Niemenem,a także z zespołami Skaldowie i Czerwone Gitary (podczas tras koncertowych) oraz jako solista w zespole Pokolenie (1972 – w sierpniu tego samego roku zespół zarejestrował w Polskim Radiu Lublin piosenki pt. Dwa anioły i Ziemi puls[8][9]), a następnie Koman Band – obydwie formacje prowadzone były przez Janusza Komana[5] – a także z Warszawską Orkiestrą Polskiego Radia (Studio Jazzowe S1)[potrzebny przypis. W 1973 wystąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie oraz zaśpiewała utwory „Po co ci to, chłopcze?” i „Umarłe krajobrazy” na 11. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[10]. W 1974 za utwór „Papierowe ptaki” otrzymała nagrodę za najlepszą aranżację podczas 12. KFPP w Opolu, a rok później za numer „Niech moje serce kołysze ciebie do snu” zdobyła główną nagrodę na 13. edycji festiwalu. Również w 1975 została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce w plebiscycie magazynu muzycznego „Non Stop”, który okrzyknął także jej utwór „Niech moje serce…” piosenką roku. W 1976 wystąpiła na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[12], a rok później została ponownie okrzyknięta najpopularniejszą wokalistką w Polsce w plebiscycie „Non Stop”. W 1978 z utworem „Modlitwa o miłość prawdziwą” zajęła czwarte miejsce na 16. KFPP w Opolu. Rok później z utworem „Wspomnienie tych dni”, wykonanym w duecie ze Zbigniewem Wodeckim, zwyciężyła w konkursie „Premier” na 17. edycji festiwalu. W latach 1979–1981 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Katowicach. Przez rok pracowała również z młodymi piosenkarzami w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W 1980 została okrzyknięta piosenkarką roku, a w następnym roku wystąpiła z utworem „Psalm stojących w kolejce” na 19. KFPP w Opolu[10]. Kilkakrotnie śpiewała także na jednym z największych festiwali jazzowych Jazz Jamboree, Praskim Festiwalu Jazzowym czy Festiwalu w Castlebar. W 1981 brała udział w wystawionym przez Teatr oratorium Ernesta Brylla do muzyki Wojciecha Trzcińskiego Kolęda Nocka. Po wprowadzeniu stanu wojennego przedstawienie zostało zdjęte z afisza. W 1986 za wykonanie utworu „Wielki szary nikt” otrzymała wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu. W 1991 założyła własne wydawnictwo płytowe Power Music. W latach 1992–1995 zajmowała się dziennikarstwem muzycznym, prowadziła wiele autorskich programów radiowych. Wielokrotnie prowadziła warsztaty bluesowe dla wokalistów w Bolesławcu. Od października 2001 prowadziła klasę śpiewu na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej na Wydziale Artystycznym w Instytucie Muzyki w Lublinie.Wraz z Markiem Kościkiewiczem i Markiem Tysperem wiosną 2010 zasiadała w jury pierwszej edycji programu TVP1 Śpiewaj i walcz. W 2013 wystąpiła na gali jubileuszowej – Opole! Kocham Cię! podczas 50. KFPP w Opolu. W latach 2014–2018 była radną Rady m.st. Warszawy; mandat uzyskała z listy Platformy Obywatelskiej. W 2015 wystąpiła gościnnie na płycie Albo Inaczej z interpretacją utworów Oszuści oraz Dyskretny chłód, a rok później zaśpiewała utwór „Jesteś lekiem na całe zło” w koncercie „Grand Prix Publiczności – Złote Opole” podczas 53. KFPP w Opolu. 10 listopada 2018 wystąpiła podczas Koncertu dla Niepodległej, gdzie razem z chórem Sound’n’Grace wykonała utwór „Mury” Jacka Kaczmarskiego.
Wide Thumb
Clearart
Fanart


Banner
User Comments


fritz says: 1 year ago
Krystyna Prońko (ur. 14 stycznia 1947 w Gorzowie Wielkopolskim) – polska piosenkarka i wokalistka jazzowa, kompozytorka i pedagog muzyczny.
Pracę artystyczną rozpoczęła, mając status amatorski w listopadzie 1966 roku jako organistka i wokalistka w rodzinnym zespole „Reflex” wraz z braćmi, Piotrem (saksofonistą) i Wojciechem (kontrabasistą, gitarzystą basowym) oraz z kolegami.
Razem z grupą zadebiutowała w listopadzie 1969 występem na 1. Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu, gdzie otrzymała indywidualne wyróżnienie eliminacyjne.
Z końcem 1969 weszła w skład zespołu pod kierownictwem Antoniego Kopffa, który rozpoczął działalność w Rzeszowie i niebawem przyjął nazwę Respekt.
W barwach tej grupy dokonała nagrań dla Programu III Polskiego Radia, rejestrując własne kompozycje z tekstami Jana Tomasza – „Cały maj” i „Daleko przed siebie”[5]. Piosenka „Cały maj” była wysoko notowana na Liście Przebojów Programu III (maj 1970).
Na początku lat 70. współtworzyła żeńskie trio wokalne, które współpracowało z Czesławem Niemenem,a także z zespołami Skaldowie i Czerwone Gitary (podczas tras koncertowych) oraz jako solista w zespole Pokolenie (1972 – w sierpniu tego samego roku zespół zarejestrował w Polskim Radiu Lublin piosenki pt. Dwa anioły i Ziemi puls[8][9]), a następnie Koman Band – obydwie formacje prowadzone były przez Janusza Komana[5] – a także z Warszawską Orkiestrą Polskiego Radia (Studio Jazzowe S1)[potrzebny przypis.
W 1973 wystąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie oraz zaśpiewała utwory „Po co ci to, chłopcze?” i „Umarłe krajobrazy” na 11. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[10]. W 1974 za utwór „Papierowe ptaki” otrzymała nagrodę za najlepszą aranżację podczas 12. KFPP w Opolu, a rok później za numer „Niech moje serce kołysze ciebie do snu” zdobyła główną nagrodę na 13. edycji festiwalu.
Również w 1975 została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce w plebiscycie magazynu muzycznego „Non Stop”, który okrzyknął także jej utwór „Niech moje serce…” piosenką roku.
W 1976 wystąpiła na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[12], a rok później została ponownie okrzyknięta najpopularniejszą wokalistką w Polsce w plebiscycie „Non Stop”. W 1978 z utworem „Modlitwa o miłość prawdziwą” zajęła czwarte miejsce na 16. KFPP w Opolu.
Rok później z utworem „Wspomnienie tych dni”, wykonanym w duecie ze Zbigniewem Wodeckim, zwyciężyła w konkursie „Premier” na 17. edycji festiwalu.
W latach 1979–1981 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Katowicach. Przez rok pracowała również z młodymi piosenkarzami w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W 1980 została okrzyknięta piosenkarką roku, a w następnym roku wystąpiła z utworem „Psalm stojących w kolejce” na 19. KFPP w Opolu[10]. Kilkakrotnie śpiewała także na jednym z największych festiwali jazzowych Jazz Jamboree, Praskim Festiwalu Jazzowym czy Festiwalu w Castlebar. W 1981 brała udział w wystawionym przez Teatr oratorium Ernesta Brylla do muzyki Wojciecha Trzcińskiego Kolęda Nocka. Po wprowadzeniu stanu wojennego przedstawienie zostało zdjęte z afisza. W 1986 za wykonanie utworu „Wielki szary nikt” otrzymała wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu.
W 1991 założyła własne wydawnictwo płytowe Power Music. W latach 1992–1995 zajmowała się dziennikarstwem muzycznym, prowadziła wiele autorskich programów radiowych. Wielokrotnie prowadziła warsztaty bluesowe dla wokalistów w Bolesławcu. Od października 2001 prowadziła klasę śpiewu na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej na Wydziale Artystycznym w Instytucie Muzyki w Lublinie.Wraz z Markiem Kościkiewiczem i Markiem Tysperem wiosną 2010 zasiadała w jury pierwszej edycji programu TVP1 Śpiewaj i walcz. W 2013 wystąpiła na gali jubileuszowej – Opole! Kocham Cię! podczas 50. KFPP w Opolu. W latach 2014–2018 była radną Rady m.st. Warszawy; mandat uzyskała z listy Platformy Obywatelskiej. W 2015 wystąpiła gościnnie na płycie Albo Inaczej z interpretacją utworów Oszuści oraz Dyskretny chłód, a rok później zaśpiewała utwór „Jesteś lekiem na całe zło” w koncercie „Grand Prix Publiczności – Złote Opole” podczas 53. KFPP w Opolu. 10 listopada 2018 wystąpiła podczas Koncertu dla Niepodległej, gdzie razem z chórem Sound’n’Grace wykonała utwór „Mury” Jacka Kaczmarskiego.
