Artist Name
Chicago
(1 users)

Artist Image


Love Edit Artist Add Collect

Album Releases

O Christmas Three (2011)
Stone of Sisyphus (2008)
Chicago XXX (2006)
Chicago Christmas: What's It Gonna Be, (2003)
Chicago XXV: The Christmas Album (1998)
Night and Day: Big-Band (1995)
Twenty 1 (1991)
The Heart of Chicago (1989)
Chicago 19 (1988)
Chicago 18 (1986)
Chicago 17 (1984)
Chicago 16 (1982)
Chicago XIV (1980)
Chicago 13 (1979)
Hot Streets (1978)
Chicago XI (1977)
Chicago X (1976)
Chicago VIII (1975)
Chicago VII (1974)
Chicago VI (1973)
Chicago V (1972)
Chicago III (1971)
Chicago II (1970)
+9 Extra releases

Data Complete
70%

Members
9 Male

Origin
Chicago, USA

Genre
Rock

Style
Rock/Pop

Mood
Political

Active
1967 to Present...

Alternate Name
The Big Thing

Most Loved Tracks


Music Video Links


Upcoming Live Shows
No upcoming Live Shows

Artist Biography
Available in:
Chicago is een Amerikaanse band uit Chicago. De band is vooral populair in Amerika en Japan en heeft wereldwijd meer dan 100 miljoen platen verkocht.
De band werd in 1967 opgericht als The Chicago Transit Authority, maar op last van de echte CTA moest dat al na de eerste dubbelelpee worden verkort tot Chicago. Op dat eerste album staan vier opvallende composities: I'm a man (cover van de Spencer Davis Group), The Whole World Is Watching en Liberation (opgenomen tijdens een demonstratie) en Free form guitar (een eerste versie van een distortiongitaarsolo van Terry Kath). Andere nummers zijn Does Anybody Really Know What Time It Is ? (pas in 1971 op single uitgebracht), Beginnings en Questions 67 & 68.

De band maakte in eerste instantie stevige rockmuziek waarin jazzinvloeden een hoofdrol spelen. De nummers werden gezongen door Terry Kath, pianist Robert Lamm en bassist Peter Cetera. Qua populariteit had Chicago in de begintijd stevige concurrentie van het gelijkgestemde Blood, Sweat and Tears.

In 1972 verscheen Chicago V waarvan Saturday in the park (4th of July) in de Verenigde Staten een nummer 3-hit wordt; het succes was dusdanig dat er bijna twintig jaar later een festival naar werd vernoemd.

In 1974 werd de band uitgebreid met de Braziliaanse percussionist Laudir de Oliveira (ex-Sergio Mendes Brazil 66). Robert Lamm nam een soloplaat op waaraan Peter Cetera en de Pointer Sisters hun medewerking verleenden; het titelnummer Skinny Boy stond ook op het tegelijkertijd uitgebrachte Chicago VII maar dan met blazers. De Beach Boys zijn te horen in het nummer Wishing You Were Here. Dit beviel zo goed dat beide bands erop uit trokken voor een dubbeltournee; geheel volgens dit concept traden ze eerst apart op en daarna samen.
In juni 1976 verscheen Chicago X met de hit If You Leave Me Now; dit betekende het begin van een periode waarin er vooral met ballads werd gescoord en Peter Cetera tot de voornaamste frontman uitgroeide. De Braziliaans getinte single You Are On My Mind, geschreven en gezongen door trombonist Jimmy Pankow (nadat Cetera, Kath en Lamm het vergeefs hadden uitgeprobeerd), was het openingsnummer van de bijbehorende tournee en maakt nog altijd deel uit van het live-repertoire.

In 1977 verscheen Chicago XI waarop Pankow wederom een nummer voor rekening nam. De grootste hit die dit album voortbracht, is wederom een ballad van Cetera; Baby What A Big Surprise.

Gitarist Terry Kath was niet blij met deze koerswijziging; op 23 januari 1978 overleed hij aan Russische Roulette (hij dacht dat het pistool ongeladen was). Waar Blood Sweat and Tears ten onder is gegaan aan de vele bezettingswijzigingen, besloot Chicago om door te gaan. Kaths plaats werd ingenomen door gitarist Donny Dacus, eerder actief bij Chris Hilman, Stephen Stills en Roger McGuinn. Het twaalfde album heet niet Chicago XII, maar Hot Streets. De blazers verleenden een gastbijdrage aan het Bee Gees-nummer Too Much Heaven.

In 1979 verscheen Chicago 13, dat voor de verandering niet in Romeinse cijfers is genummerd. Het disconummer Streetplayer werd pas in 1994 een Nederlandse hit als sample in The Bomb van The Bucketheads. In 2009 gebruikte rapper Pitbull vrijwel dezelfde sample in zijn zomerhit I Know You Want Me (Calle Ocho).

Chicago XIV uit 1980 had weer de Romeinse cijfers, maar de blazers zijn tot een bijrol teruggebracht. De plaat werd geen succes. Dacus had de band dan ondertussen al weer verlaten omdat de benodigde chemie met de rest van de band ontbrak.

In 1981 nam Cetera een solo-album op dat niet werd gepromoot omdat de platenmaatschappij bang was dat hij Chicago zou verlaten. Zijn Hard To Say I'm Sorry van Chicago 16 zorgde eind 1982 weer voor hitsucces. Inmiddels was de band uitgebreid met zanger/pianist Bill Champlin die de nummers van Kath voor rekening nam.

In mei 1984 verscheen Chicago 17, dat alle voorgaande successen overtrof met de singles Stay The Night, Hard Habit To Break, You're The Inspiration en Along Comes A Woman; allemaal gezongen door Peter Cetera.

Na de 17-tournee wou Cetera weer een solo-album opnemen; zijn voorstel om een pauze te nemen werd echter afgewezen en dus hield hij het in juli 1985 voor gezien. In 1986 scoorde hij zijn eerste solohit met het voor de soundtrack van Karate Kid II opgenomen Glory of Love. Cetera treedt nog steeds op met solomateriaal en Chicago-hits.


Wide Thumb


Clearart


Fanart


Banner


User Comments

Status
Unlocked
Last Edit by kato669: 08/Sep/19

External Links